Prošao je i pravoslavni Uskrs. Puna usta da se radi o "najradosnijem" hrišćanskom prazniku koji nam na nekoliko sati stišava dreku i disharmoniju, te se sve svodi na okupljanje porodice, iste one koja se kasnije razvlači po sudovima oko deobe nasleđenih ari i atara, sa provedenim danima u prekomernom jelu sa ciljem slavljenja stradanja Isusovog i radi njih - takvih (nikakvih).
Da u Ustavom sekularnoj Republici Srbiji nije moglo da prođe bez talasanja izgubljenih mora, Jadranskog i Egejskog, potrudila se Srpska pravoslavna crkva (SPC) koja se u svojoj uskršnjoj poslanici osvrnula i na brojne aktuelne društvene teme, a eto ti ga na i upotrebe jezika i ćiriličnog pisma. To su oni suštinski problemi i izazovi u Otadžbini gladnih koji će rešiti sve ekonomske i socijalne nedaće.
Tako je Srpska pravoslavna crkva, nakon doba uskršnjeg posta, a to znači i suzdržavanje u poganim i netrpeljivim mislima, još jednom istakla "da se posebno normira upotreba ćiriličnog pisma u javnom prostoru, kao i da se obustavi nasilje nad srpskim jezikom i ukinu odredbe zakona koji to nasilje nameću, naročito kroz protivustavni zakon koji nameće takozvani rodno osetljivi jezik, iza koga se krije borba protiv braka i porodice kao bogoustanovljenih svetinja i prirodnih oblika čovekovog ličnog i sabornog života".
U građanskoj Republici Srbiji od 2021. godine na snazi je organski Zakon o rodnoj ravnopravnosti koji sadrži odredbe o korišćenju rodno osetljivog jezika, odnosno jezika koji je u skladu sa gramatičkim rodom, u udžbenicima i nastavnom materijalu, kao i u svedočanstvima, diplomama, klasifikacijama, zvanjima, zanimanjima i licencama, kao i u drugim oblicima obrazovno-vaspitnog rada.
Kako je i objašnjeno rodno osetljiv jezik jeste onaj kojim se promoviše ravnopravnost žena i muškaraca i sredstvo kojim se utiče na svest onih koji se tim jezikom služe u pravcu ostvarivanja ravnopravnosti, uključujući promene mišljenja, stavova i ponašanja u okviru jezika kojim se služe u ličnom i profesionalnom životu.
Sredstva javnog informisanja dužna su da prilikom izveštavanja koriste rodno osetljiv jezik i da razvijanjem svesti o značaju rodne ravnopravnosti doprinose suzbijanju rodnih stereotipa, društvenih i kulturnih obrazaca, običaja i prakse zasnovane na rodnim stereotipima, diskriminacije na osnovu pola, odnosno roda i drugih ličnih svojstava, kao i rodno zasnovanog nasilja, nasilja u porodici i nasilja prema ženama.
U prelaznim i završnim odredbama navedena je i ograda, odgoda, koja je sve u vezi rodno osetljivog jezika prolongirala na tri godine nakon izglasavanja Zakona te sledeće godine očekujemo da građanska Srbija, barem oni koji se zalažu za takav pojam, aktivno primenjuju sve šta je utkano u modernizovanje srpskog društva i pozicioniranje poštovanja rodne ravnopravnosti.
- "Na jevanđelskim temeljima smo gradili i izgradili svoj način života, svoj etos, svoj sistem vrednosti, u kome su brak i porodica, zasnovani na ljubavi prema Bogu i na međusobnoj ljubavi, pretpostavka sklada u životu naroda, društva i države", zaključeno je od strane Srpske pravoslavne crkve koja se aktivno involvira, kao kakav strašni sud, u donošenje i implementaciju građanskih zakona države koja ne poznaje ništa drugo nego sekularizam koji nije pretnja ni negacija verujućeg naroda.
Da je potrebno da žena stoji u odbrani ravnopravnosti demonstrira nam poverenica za zaštitu ravnopravnosti Brankica Janković koja je dobila novu misiju, ničim izazvanu i delegiranu, da se bavi odbranom donošenja i sprovođenja građanskih zakona u zemlji u kojoj Crkva ima afinitet za uređenjem društvenih odnosa, ali i normativnih pravila.
- "Pitanje rodno osetljivog jezika uopšte nije pitanje koje bi zavređivalo pažnju Crkve. Crkva može da se izjašnjava o svim društvenim pitanjima koje smatra važnim, ali je naš Ustav jasan, Srbija je sekularna država i to je pitanje iz nadležnosti države", izjavila je poverenica te je izrazila dodatno iznenađenje jer su pojedini sveštenici i sam patrijarh razmišljali izvan kanonskih i dogmatskih okvira. U slobodnom prevodu razmišljali su izvan kutije.
Kao i na primeru dehumanizacije gej sugrađana, oko održavanja i (ne)zabrane Prajda, i ovde se vrši zloupotreba uloge i poštovanja Srpske pravoslavne crkve koju uživa u društvu, te se s namerom zastrašuju nedokazana pastva kako su ljudska prava i slobode, uz emancipaciju, putevi koji vode u propast gubitka identiteta, a to je i sam had ovog laičkog sveta.
Deo oko nasilja i terora nad porodicom i porodičnim vrednostima, time što ćemo izgovarati doktorka (ženska osoba koja je diplomirala medicinu) umesto doktor nije ništa drugo nego umanjivanje važnosti ravnopravnosti polova i nastavak patrijarhalnog poimanja sveta u kojem je žena ta koja je servilna i u službi održavanja i obigravanja oko bilo kojeg muškarca u svom životu. Od dede do oca, od brata do muža i sina. I tako unedogled neravnopravnosti koja svoj smisao gubi i u pravu na ispravnu upotrebu jezika.
Ako muški arhitekt ne želi da bude arhitetkinja (žena koja je diplomirala arhitekturu) zašto se takav manir imenovanja svega i svja u muškom rodu, sa otklonom od slabašnog i kilavog ženskog, podrazumeva ispravnim.
Kakvo je to krhko i labilno društvo kome pravilno izgovaranje profesija i naziva može da zatre tradiciju, ali i pismo koje nije jedinstveno samo za Srbe (valjda i Srpkinje), a to je ćirilica.
Na kraju je bitno podsetiti Srpsku pravoslavnu crkvu da ako se već bave tumačenjem koji građanski zakon jeste ili nije u skladu sa Ustavom, "protivustavan", da iščitaju članke 11. i 44. Ustava gde je navedeno da je Republika Srbija svetovna država i da su Crkve i verske zajednice odvojene od države i da nijedna religija ne može da se uspostavi kao državna ili obavezna.
Poželimo članovima SPC-a da počnu da se ponašaju kao ustavne patriote, radi se o izuzetnom obliku političke i društvene svesti, te da zajedno radimo na zakonskim rešenjima koja ne isključuju i ne obezvređuju manjine bez zastrašivanja i izazivanja osećaja gubitka identiteta i tradicije.
Objavljeno: 24. apr 2023 | autograf-hr Ivan Zidarević
